ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

I

Μητέρα,

Στο κέντημα του λινομέταξου τσεμπεριού σου

Μετρώ όλα τα μοτίβα της αγάπης

II

Χθες που πήγα να δω τη μάνα μου

που τελευταία

δυσκολεύεται να περπατήσει

και ξεχνά ονόματα και γεγονότα

λόγω ηλικίας

καθώς κουβεντιάζαμε

σηκώθηκε απ' την καρέκλα της

με δυσκολία

πήγε στην άλλη κάμαρα

ακουμπισμένη στο μπαστούνι της

κι επέστρεψε

κρατώντας μια τσάντα πλαστική

με σύκα, ρόδια και μήλα

για μένα, είπε

να τα πάρω μαζί μου φεύγοντας.

Εκείνη ακριβώς την ώρα

γύρισα το κεφάλι προς την ξώπορτα

για να μη δει η μάνα μου

τα δακρυσμένα μάτια μου

και είδα να δρασκελά το κατώφλι

ένα παιδί

με μια τσάντα πλαστική στο χέρι

γεμάτη καλούδια.

III

Στο σπίτι σου ήταν όλα στη θέση τους, μητέρα,

εκτός από εσένα στην πολυθρόνα σου

και τη χύτρα με το φαγητό στη νισκιά.

Καθώς κοιτούσα γύρω αμήχανα

με το πάτωμα να κυλά

κάτω από τα πόδια μου

γιατί πρώτη φορά

ήλθα στο σπίτι σου

κι εσύ να λείπεις

άκουσα την απουσία

στην άδεια πολυθρόνα σου

να μου μιλά με τη φωνή σου

και να με ρωτά αν πεινούσα.